Είδος:Αισθηματικό δράμα
Story:Η Τζέιμι ήταν η τελευταία κοπέλα που ο Λάντον θα μπορούσε ποτέ να ερωτευτεί. Σοβαρή και συντηρητική, μόνο δημοφιλής δεν μπορούσε να χαρακτηριστεί. Ο Λάντον, αντιθέτως, σύχναζε με την αφρόκρεμα της τάξης, δεν είχε σκοπό στη ζωή του, ήταν ανεύθυνος, κυκλοθυμικός, χωρίς σχέδια για το μέλλον. Ένα βράδυ, η φάρσα που έστησε αυτός και οι φίλοι του έχει σαν αποτέλεσμα να βρεθεί ένα παιδί στο νοσοκομείο. Ως τιμωρία, πρέπει να συμμετάσχει στην ανοιξιάτικη παράσταση που ανεβάζει η ομάδα θεάτρου, όπου αναγκάζεται να έρθει σε στενή επαφή με την Τζέιμι. Ενώ κανείς δεν θα το περίμενε, ο Λάντον συνειδητοποιεί ότι είναι ερωτευμένος με την Τζέιμι, ωστόσο τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. (cine.gr)
Σχόλιο:Ένα αρκετά γλυκό έργο στα πλαίσια του επαναλαμβανόμενου Αμερικάνικου κινηματογράφου με οριοθετημένο σενάριο και προβλέψιμη πλοκή αλλά αυτό που μπορώ να πω ότι μου άρεσε περισσότερο είναι η επιλογή της πρωταγωνίστριας που ανταποκρινόταν εξαιρετικά στις ανάγκες του ρόλου, ένα πρόσωπο γεμάτο καλοσύνη που αντικατοπτρίζεται σε όλο της το πρόσωπο και τη κινησιολογία της (κόρη σεβασμιώτατου).Το αγόρι της στον επικείμενο θάνατο της αγαπημένης του φροντίζει να της κάνει όλα της τα όνειρα πραγματικότητα.Αν μπορούμε να κρατήσουμε κάτι από τη ταινία είναι την αναφορά που υπήρξε σχετικά με το πώς αντιλαμβάνεται ένας νέος μελλοθάνατος τις υπολοιπόμενες στιγμές του και το κουράγιο που έβρισκε η κοπέλα λόγω της σωστής επιλογής συντρόφου που έκανε και το κατά πόσο με τη σειρά του αυτός συντέλεσε στο να νιώθει όμορφα η κοπέλα του.Λέξεις όπως όνειρα ,αγάπη ,φροντίδα, μαγεία παντρεύονται με έναν ιδιαίτερο τρόπο και χωρίς να μας βαραίνει με το θάνατο, τη ματαιότητα και ενδεχομένως την αδικία.
Λύπη:2/5
Ανατροπή:1/5
Συγκίνηση:2/5
Δράμα:2/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου